Verslagje 2, met enige vertraging door wat problemen met het uploaden van de foto's.
Buiten zegt de thermometer -11 °C. Er zijn maar enkele wolkjes en het zonnetje komt al piepen.
Dat belooft een mooie dag te worden.
Na het ontbijt krijgen we onze 'warme kleren', dikke sneeuwlaarzen en een thermische overall.
Om 10 u staan we helemaal aangekleed klaar voor een dagje sneeuwpret.
We gaan door de diepe sneeuw wandelen (er viel vorige week 10 cm verse sneeuw) met sneeuwschoenen. Doordat je in beweging bent en doordat de zon er nu helemaal doorkomt, krijgen we het al snel warm. Ik doe mijn overall wat open maar Annabel speelt zelfs haar fleece trui uit en doet enkel de overall over haar wollen shirt. Temperatuur valt mee, maar -1°C.
De mensen van de lodge bouwen regelmatig een sneeuwiglo. Als je wilt, kan je daar ook in overnachten. Misschien ...
Ideale dag om sneeuwengeltjes te maken
Voor het overgrote deel lopen we over pas gemaakte paadjes, even banen we ons zelfs helemaal een nieuw pad. Wegzakken tot aan je heup en languit op de sneeuw vallen, horen daar uiteraard ook bij.
Niet dat we het erg vinden!
Na 4 km bereiken we het 'Wilderness Camp'. Het ligt op een eiland omringd door een zijrivier. Daar staan enkele cabins waar je primitief kan overnachten maar er staat ook de tipi waarin we zullen lunchen.
Tijd om even van de sneeuwschoenen verlost te worden.
Het ontwerp werkt maar ze zijn zo onhandig.
Sneeuwschoen parking
Eerst gaat een dikke maaltijdsoep boven het vuur, daarna het water voor een kop thee of koffie.
Terwijl het eten warm opwarmt, verkennen we het kleine eilandje waarop het kamp ligt.
Na een deugddoende lunch gaan we terug op pad. Uiteraard weer met de onhandige-maar-toch-wel-praktische sneeuwschoenen. Er staat nu meer wind en dus zakt de temperatuur naar -5 °C.
We trekken naar de grote rivier Kalixälven.
Door mijn schouderprobleem is het voor mij niet mogelijk om een gat in het ijs te boren.
Dat wordt dan ook deskundig voor mij gedaan door de gids. Annabel gaat zelf aan het werk om het 2de gat te boren.
Centimeter per centimeter, met succes uiteindelijk.
Het ijs is bijna 1 meter dik.
Echt spannend vinden we het vissen zelf niet maar hé, het is de ervaring die telt.
Doordat het ijs hier ongelijk is en er vaak water tussen de lagen ijs zit, moeten we van de gids de sneeuwschoenen aanhouden. Zo is het gewicht meer verdeeld en zak je minder door. Niet dat je door 1 m dik ijs zou zakken maar op de plaatsen waar water tussen het ijs stroomt, zou je anders wel eens natte voeten kunnen krijgen.
Ik speel wat met de vislijn. Een mooi setje ijsparels gemaakt.
Tegen 16 u 30' keren we terug naar de lodge.
De zon begint onder te gaan dus we blijven nog even genieten buiten.
De Lappeasuando Lodge
Daarna even terug naar de kamer.
En dan zie je plots dit door je raam.
Foto is ZONDER filter. (zoals trouwens alle foto's die ik op de blogs plaats)
Het avondeten was UITSTEKEND ! Echt superlekker.
We maken ons nog wat thee voor later op de avond en gaan op de kamer wat uitrusten. Ik pruts er een hele tijd om de foto's geüpload te krijgen. Vanaf nu zou het dus vlotter moeten gaan met de verslagjes.
We hopen op Noorderlicht maar de vooruitzichten zijn niet goed. Er komen ook wolken opzetten.
We hebben in elk geval dik genoten van onze eerste dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten